O tej Tatralandii umysł zamókł mi i jednocześnie przegrzał się od dobroci sauny… Stwierdziłam, że wakacje wakacjami ale czas na wprowadzenie Was do mojej podyplomowej pracy od tej najmilszej strony – obrazkowej – ;]
Pokażę Wam dziś część zdjęć Autosanu, Stomilu i dziś fragmentu Mlekovity (dawna OSM Sanok).
Gwoli wstępu.
Dlaczego chciałam pisać o reindustrializacji? (Prze-przemysłowieniu)?. W Sanoku mieszkałam 8 lat. Najdłużej ze wszystkich miejsc w których mieszkałam. Miasto poznałam u schyłku epoki w której dwa zakłady przemysłu ciężkiego karmiły większość sanockich rodzin. Kiedy na koniec 1997 roku wprowadzałam się do Sanoka mówiło się, że miasto podupadło i z 45 tys. mieszkańców zmniejszyło liczebność swojej populacji do 42 tysięcy. Dzisiaj w roku 2014 czyli po 17 latach od tego czasu nieoficjalnie mówi się, że liczba mieszkańców Sanoka to już 35 tysięcy choć oficjalnie podaje się inną liczbę. Z pewnością np ja powiększam nierealną statystyczną gdyż pomimo, ze w Sanoku nie mieszkam od 2005 roku zameldowana tam jestem nadal.
Początkowo w swojej pracy chciałam odkryć czym KONKRETNIE miałaby być reindustrializacja Sanoka. Celem pracy miało być wskazanie konkretnych rozwiązań dla problemów z jakimi boryka się miasto Sanok. Wyznaczenie konkretnych sposobów odnowienia gospodarki wielkoskalowej w mieście w którym większość mieszkańców to dzieci pokolenia miasta przemysłowego.
Poszukiwałam nowego, czytałam o sprawdzonym, wymyślałam swoje teorie i czytałam teorie innych… Bardzo się w tej pracy zagmatwałam. Oczywistości przestały być oczywiste, moje cele dla miasta rozmyły się pośród krytyki własnej. Na koniec doszłam do bardzo smutnych wniosków a ratunek dla miasta Sanoka – światełko w tunelu które widzę, bo jestem osobą czynu – oddaliło się i zmętniało ..
Oczywiście nie jest tak źle – rozczarowałam się tym, że rozwiązanie bolączek miasta jest tak wielopłaszczyznowe, że sama architektura i planowanie przestrzenne nic nie uleczy, ale istnieje szansa, że wspólnymi siłami ….. c.d.n.
Plan zdjęć – nie ma w artykule wszystkich, ale te które są podpisałam numerami wg legendy wyżej.
10.
11.
9.
4.
5.
7.
15.
17.
3.
8.
Jeśli jesteście zainteresowani dalszą historią mojej pracy pt. „REINDUSTRIALIZACJA FORM PRZEMYSŁU WIELKOSKALOWEGO NA PRZYKŁADZIE MIASTA SANOKA I OKOLIC W DOBIE POKOLENIA INFORMACYJNEGO” każde kolejne posty oznaczać będę PD#numer (PD#1).
16.
